Beberapa dokumen mengesahkan doa tersebut. Menurut Iqbal al-A'mal, Sayyed ibn Tawus meriwayatkan doa Arafah daripada Ja'far al-Sadiq, Imam Syiah keenam, atas kuasa Iyas, anak Salamah ibn al-Akwa melalui sanad.[3] Abbas Qumi menyebut doa tersebut dalam kitabnya Mafatih al-Janan.[1] Kaf'ami meriwayatkan solat Arafah dalam al-Balad al-Amin, tetapi dalam karya-karya dalam folio terakhir hilang.[1] Keaslian doa ini telah dikaji semula dalam rujukan Syiah seperti Mesbah al-Zayer oleh Sayyed ibn Tawus, Bihar al-Anwar oleh Allama Majlisi dan Kitab al-Kafi milik Muhammad ibn Ya'qūb al-Kulaynī.[4] Seorang ulama Sunni, guru sufi Shadhili, ibn Ataillah, mengkaji doa ini.[1]